Waarom zou je willen leven zonder waarom? (zoals Eckhart zegt).
Vragen zijn toch mooi?
Rutger Koplands opmerking 'Geef mij maar een vraag en geen antwoord’, spreekt me aan. Vragen houden de werkelijkheid open. SCheppen toekomst.
Maar dat zegt wel iets over de kwaliteit en de richting van de vragen.
Zolang de werkelijkheid antwoord moet geven op de vragen die we haar stellen - of die vragen oproept waarop we een antwoord kunnen vinden - en aldus beantwoordt aan onze categorieën, blijven we met haar opgesloten in het denkkader dat we zelf bedacht hebben en in stand houden.
Je hebt dus open en gesloten vragen. Dat leerde ik al bij de eerste beginselen van pastoraat.
Het leven-zonder-waarom van Eckhart is niet bedoeld om onze vragen te doen verstommen, maar richt onze aandacht af van onszelf naar het leven zelf. Present zijn in wat we beleven, je zelf niet meer gade slaan of beoordelen. Spelen zoals een kind speelt.
"Dikwijls is ons doen, bijvoorbeeld onze welbewuste arbeid, voortdurend kleiner dan wat wij zijn. Het is dan niet een uitdrukking van onze rijkdom, onze krachten. ons verlangen, maar zorgt ervoor dat we in een soort bloedeloze tevredenheid met ons zelf blijven steken als in het pantser van een kreeft: (D. Sölle, Mystiek en verzet, 49-50).
Leven zonder waarom is helemaal oor, oog, hart en ziel zijn.
Is het daarom dat mystieke teksten en poëzie zoveel verwantschap hebben?
‘Poëzie laat ons onze illusies zien en breekt ze af. Poëzie vertelt ons dat wij de wereld ooit hebben gekend toen wij er nog niet waren en haar pas weer zullen kennen als we er niet meer zijn. Dat is het schrijnendste protest tegen de vanzelfsprekende wereld van alledag’(Kopland in: Mooi, maar dat is het woord niet, p. 178).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten