Omvormingsproces

Spiritualiteit is niet geïnteresseerd in God als zodanig, stelt Ad de Keyzer.
De focus bij het tentamen Liturgische Spiritualiteit ligt bij de mystagogische aspecten van de liturgie. Hoe kan het vieren bemiddelen bij of ons begeleiden op onze geestelijke weg?
Spiritualiteit houdt zich bezig met de verhouding tussen God en mens. De vraag luidt steeds: Wat speelt er zich af binnen de wederzijdse betrekking tussen de goddelijke werkelijkheid en die van de mens?
De betrekking tussen God en mens kenmerkt is beweeglijk. Deze dynamiek noemt men in de spiritualiteitstraditie 'omvormingsproces'. Vergelijk Genesis 1,26 waarin -in principio- over de betrekking tussen God en mens geschreven staat: En God sprak: Nu gaan wij de mens maken, als beeld van Ons, tot onze gelijkenis.

- Het gaat om het besef dat de mens is omdat zij of hij door God geschapen is. Dat wil zeggen dat je leeft vanuit het besef dat je je leven te danken hebt aan je Schepper.
- Nader aangeduid: we zijn gevormd naar Gods beeld zijn geschapen. Bijna alle vertalingen van Genesis 1,26 vertalen de beide omvormingsmomenten (beeld van God en onze gelijkenis) nevenschikkend, alsof het om synoniemen zou gaan: als beeld van ons en op ons gelijkend. Er staat echter tussen deze beide woordparen een woordje dat ook gelezen kan worden op een wijze dat het een richting aangeeft. Dat hoor je niet: als onze gelijkenis, maar: tot onze gelijkenis.
Deze omvorming tot zijn gelijkenis is een proces, een weg. Het gaat gepaard met vallen en opstaan. Ik raak steeds opnieuw vervormd, los van mijn bron. En wordt steeds opnieuw geboren. Totdat uiteindelijk, wederzijds, de mens in God en God in de mens zijn omgevormd, in heerlijkheid.