De eerste exemplaren hebben hun weg naar de lezers gevonden. Spannend: hoe zal hun reactie zijn?
De diplomering zal zijn op vrijdag 5 oktober. Ik heb deze afronding van anderen al een paar keer meegemaakt. Het is een mooi gebeuren, waarbij iedereen een korte presentatie houdt van zijn werkstuk. Vervolgens is er een liturgisch moment waarbij je 'bevestigd' wordt als geestelijk begeleider en een zegen ontvangt. Dit gaat gepaard met het ontsteken van een kaars.
Ik aarzel nog of ik me in het register van de beroepsvereniging op laat nemen. Tot nu toe zie ik geestelijke begeleiding vooral als (onder)deel van mijn praktijk als gemeentepredikant. En niet als los daarvan.
Wat me de komende tijd voor ogen staat is het model van geestelijke begeleiding toe te passen binnen jeugdwerk. Ik droom daarbij vooral van missionair jongerenwerk. Jongeren zijn in veel opzichten de voorgangers, voorlopers en de kerk kan veel leren van het contact met hen. In mijn eindwerkstuk gebruik ik de metafoor van het labyrint als model voor geestelijke begeleiding met jongeren: een weg met kronkels naar het midden, geen doolhof, met vragen en confrontaties vanuit een christelijke visie, zonder dwingelandij of vooringenomenheid. Eerlijke ontmoeting, uitdagend, vragenderwijs. Het labyrint als ruimte van zoeken en vinden, vinden en opnieuw gaan zoeken.
